derlenip uzak hülyalardan süzülmektesin gerçeğimin çölüne
mavice
nasıl yüzmüşsün ellerimsiz bunca ömrü delice
çürümüş toprağın ağaca köklüğü nasıl da sırlamışsın özünü öyle kesif öyle ince
biliyorum toprağın sana borcu var yürümektesin yine de sessizce
görüyorum
gözlerinde burukluk var üzülmektesin üzülme çek içine beni mavice
Comments